2014
Ik vond het een heftig jaar. Wereldwijd, in ons eigen land
en ook privé. Ik heb mooie dingen meegemaakt, me verwonderd, maar ben ook verdrietig geweest ,boos en opstandig. Kan het
nu echt niet anders? Nee, blijkbaar niet. Zoals ik het zie zitten we in een
periode van overgang, die overigens al langer gaande is. De Maya’s hebben het
goed gezien. Oude ideeën werken niet meer, nieuwe komen moeizaam en met veel
weerstand van de grond. Dit omdat we allemaal zo graag vast willen houden aan
wat we kennen. Ik kwam onderstaand gedicht tegen van Antoine de Saint Exupéry.
Het ontroert me omdat het zo de kern
raakt waar we ons bevinden:
“Wanneer je een schip wilt gaan bouwen
Breng dan geen mensen bijeen
Om timmerhout te sjouwen
Of te tekenen alleen
Voorkom dat ze taken ontvangen
Deel evenmin plannen mee
Maar leer eerst de mensen verlangen
Naar de eindeloze zee”
Breng dan geen mensen bijeen
Om timmerhout te sjouwen
Of te tekenen alleen
Voorkom dat ze taken ontvangen
Deel evenmin plannen mee
Maar leer eerst de mensen verlangen
Naar de eindeloze zee”
Verandering kost tijd en pas als we met elkaar intrinsiek
verlangen naar een betere en mooiere wereld, waar iedereen tot zijn recht komt,
zal er ook echt een verandering komen. We durven het oude los te laten,
onwetend over wat er dan komt, maar bereid om die stap te zetten. Helaas gaat daar ook een periode van leed en
veel ellende aan vooraf. Dat leert de geschiedenis ons. Hoe verhoud ik me daar
toe als moeder van 2 jonge kinderen? Ik heb daar geen kant en klaar antwoord
op. Wat ik wel probeer is te zien hoe onze kinderen leven van moment tot moment
en het leven vooral nemen zoals het komt. Ze genieten van het mooie, hebben
verdriet over kleine en grote dingen, maar gaan gewoon door, onbevangen en met
een open blik naar de wereld. Ik probeer
zo ook in het leven te staan. Dat gaat me de ene dag beter af dan de andere,
maar ik weet dat als ik zo kijk, ik ook echt open sta voor anderen en verschil
kan maken. Hoe klein en onbeduidend ook. Daar leef ik voor en dat geeft me
oprecht voldoening. Mijn kinderen helpen
me daarbij.
Dankjewel lieve Louise en Nicolas voor het ons beter laten
kijken naar de wereld en al het mooie wat er ook is. Vol enthousiasme en
leergierigheid willen jullie het leven en de wereld ontdekken. Jullie zijn het
leven en de toekomst. Ik hou van jullie
met heel mijn hart en gun jullie dat je mag je zijn wie je bent en dat in
vrijheid samen met anderen. Op naar een
mooi 2015!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten