![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjMwzvjytGMFPs_lCiMqtdsNsPlnKrDo1oS7HueenNx7E69vIg4YHkF69fey8ek-KZzveWusPG4kFHfIvGeh49CWY6HcnZMg5hJmBDYL14HvOOK6wYH2eE4jEPx8H5WnOzzMNaRsjtIok/s320/009+(478x640).jpg)
Op 14 april verklaarde Louise niet meer te zullen spenen. In ruil daarvoor diende er wel een jas van Assepoester aangeschaft te worden (onderhandelen is haar 2e natuur :-)). De jas is aangeschaft en mevrouwtje heeft woord gehouden. De speen werd niet meer aangeraakt. Op 28 april hebben we defintief afscheid genomen van Louise haar speen. Een mijlpaal, zeker als je bedenkt dat Louise lange tijd zelfs met 4 spenen in bed lag, 3 in haar hand en 1 in haar mond. En dat moest compleet blijven anders ging dit zeker ten koste van haar en onze nachtrust! Nu Nicolas nog!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten